pendik escort bayan
ozmenpc.comtr
ak
Talha  ÖZARSLAN
Köşe Yazarı
Talha ÖZARSLAN
 

BİR DOST İLE KARŞILAŞMAK

YILLARDIR  GÖRÜŞMEDİĞİMİZ, BİR  DOST  İLE  KARŞILAŞMAK... KOCAELİ   ÖNDER    TOPLANTISINDA  Yıllar öncesinden bir dostumuz, ile  karşılaşmak beni çok duygulandırdı; Duygularımı ifade edeyim istedim; Beni, yıllar öncesine götürdün.., o masum, temiz, her şeyin daha sıcak olduğu.., bugünkü teknik imkanların olmadığı... insanlar arasında sımsıcak ilişkilerin var olduğu, dostluğun, komşuluğun, arkadaşlığın, velhasıl insanın değerinin bilindiği yıllara selam olsun... Belki o zamanlar da; zaman olarak bugünkü gibi kötü olayların yaşandığı anlardı... Amma, bize öyle gelmiyordu... Geleceğe ışıl, ışıl bakan etrafa gülücükler saçan insanları görüyorduk... Gözümüz mü değişti, çevremiz mi değişti anlayamadık... Hep geriye dönüp baktığımızda; keşke, diyebileceğimiz güzel anılarımızı hatırlayarak teselli bulduk...  Ufukta, hep ümit vardı... Tüm olumsuzluklara rağmen , Gelecekten ümidimiz vardı... HEYECANLI, dipdiri bekliyorduk... geleceği ve neler getireceğini... Kimi zaman; Bilemedik, tahmin edemedik... Sadece nemli gözlerle, kıpırdayan dudaklarla hatırlamaya çalıştık.., kah ağlayarak.., kah gülerek... Hayatın bizi bu kadar yıpratacağını, belimizi bükeceğini, yükünün ağır olduğunu bilemedik... Hep iyi şeyleri, düşledik... Hep iyilikler ve güzellikler, hayal ettik... Geriye kalan, acı ve tatlı hatıralar, anlamsız bir tebessüm... içerisi sayısız anılarla dolu, hafıza... İnsanın insana yaptığı en büyük kötülüğün vefasızlık olduğunu hatırladık, hatırlattım... Anlayacağın arkadaş, hayat bizi esir aldı... tahmin edemeyeceğimiz kadar, kuşattı... kıpırdayamıyoruz... evet, nefes alıyoruz, yaşıyoruz... ancak, çevremiz kuşatılmış, hareket alanımız daralmış... Sadece geleceğe bakmaktan başka, neredeyse; gücümüz kalmamış, bir haldeyiz... Evet, kucaklaştık, ancak, eski tadı, eski neşeyi, eski heyecanı bulamadık... Bir nemli göz, bir buruk sevinç, kazancımız oldu... Oysa ne kadar bağlıydık bir birimize, hesapsız, Hasbi duygularımız vardı. Yılların, kazancı; bu mu olmalıydı?  CEVABINI, Bulamadığımız ZOR SORU...  Ey  Arkadaş  hangi  duygu  bizleri  birbirimizden  ayırır oldu? Hangi  anlaşmazlık? De  hele...
Ekleme Tarihi: 12 Eylül 2024 - Perşembe

BİR DOST İLE KARŞILAŞMAK

YILLARDIR  GÖRÜŞMEDİĞİMİZ, BİR  DOST  İLE  KARŞILAŞMAK...
KOCAELİ   ÖNDER    TOPLANTISINDA 
Yıllar öncesinden bir dostumuz, ile  karşılaşmak beni çok duygulandırdı;
Duygularımı ifade edeyim istedim;
Beni, yıllar öncesine götürdün.., o masum, temiz, her şeyin daha sıcak olduğu.., bugünkü teknik imkanların olmadığı... insanlar arasında sımsıcak ilişkilerin var olduğu, dostluğun, komşuluğun, arkadaşlığın, velhasıl insanın değerinin bilindiği yıllara selam olsun... Belki o zamanlar da; zaman olarak bugünkü gibi kötü olayların yaşandığı anlardı... Amma, bize öyle gelmiyordu... Geleceğe ışıl, ışıl bakan etrafa gülücükler saçan insanları görüyorduk... Gözümüz mü değişti, çevremiz mi değişti anlayamadık... Hep geriye dönüp baktığımızda; keşke, diyebileceğimiz güzel anılarımızı hatırlayarak teselli bulduk... 
Ufukta, hep ümit vardı... Tüm olumsuzluklara rağmen ,
Gelecekten ümidimiz vardı... HEYECANLI, dipdiri bekliyorduk... geleceği ve neler getireceğini... Kimi zaman; Bilemedik, tahmin edemedik... Sadece nemli gözlerle, kıpırdayan dudaklarla hatırlamaya çalıştık.., kah ağlayarak.., kah gülerek...
Hayatın bizi bu kadar yıpratacağını, belimizi bükeceğini, yükünün ağır olduğunu bilemedik... Hep iyi şeyleri, düşledik... Hep iyilikler ve güzellikler, hayal ettik...
Geriye kalan, acı ve tatlı hatıralar, anlamsız bir tebessüm... içerisi sayısız anılarla dolu, hafıza... İnsanın insana yaptığı en büyük kötülüğün vefasızlık olduğunu hatırladık, hatırlattım...
Anlayacağın arkadaş, hayat bizi esir aldı... tahmin edemeyeceğimiz kadar, kuşattı... kıpırdayamıyoruz... evet, nefes alıyoruz, yaşıyoruz... ancak, çevremiz kuşatılmış, hareket alanımız daralmış... Sadece geleceğe bakmaktan başka, neredeyse; gücümüz kalmamış, bir haldeyiz... Evet, kucaklaştık, ancak, eski tadı, eski neşeyi, eski heyecanı bulamadık... Bir nemli göz, bir buruk sevinç, kazancımız oldu... Oysa ne kadar bağlıydık bir birimize, hesapsız, Hasbi duygularımız vardı. Yılların, kazancı; bu mu olmalıydı?  CEVABINI, Bulamadığımız ZOR SORU... 
Ey  Arkadaş  hangi  duygu  bizleri  birbirimizden  ayırır oldu? Hangi  anlaşmazlık? De  hele...

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve sivasbulteni.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.