ÖNCE İNSAN OLMALIYIZ
Hanı hep derim ya
Say ki Kürdüz!..
Velevki Ermeni!..
Say ki din’siziz!..
Yada ümmetci
Olaki Alevi!..
Belki Süryani!..
Belki de Ezidi!..
Müslümaniz
Biz ne vatan yetimi,
Ne toprak hakimi,
Ne de gökyüzü sahibiyiz!..
Misafir gelmiş,
Erken gideriz!..
Öyle ya çok kalmak yakışmaz,
Daha bebek iken ölürüz biz!..
Daha evlenmeden mesela,
Bir çocuğun gamzesinde asılı kalır,
Gözlerinden yaşlar ile dökülür,
Buğusunda hasretten sökülür,
Sızlayan acıda süzülür,
Mevsimler gibi gelir geçeriz de,
Hepte zamansız gideriz!..
Seviyorken mesela,
Elveda bile diyemeden,
Belki kör bir kurşuna,
Olaki bir mazlum uğruna,
Velevki asil bir halkın kavgasında,
Unutulmuş katliamların anısına,
Veyahut zindanda işkencelerde,
Ölürüz!…
Katlediliriz!… Sizler faşistler!..
Şaşırmayın evet sizler!..
Sizler yaşayın diye yarım kalanlarız!..
Damgalanıp itina ile işaretlenenleriz biz!.. Beline sarıldığınız mutluluklar yalan!..
Tıpkı o çirkin yüzlerinizin altında saklı kalan,
Ayıklanamayan,
Açıklanamayan,
Yapmacık süslü yüzlerinizden,
Arta kalan sahte gülüşlerinizden,
Ölülerimizden,
Cesetlerimizden,
Kanımızdan,
Beslenen medeni yaratıklar
İğne ucuna dayanamayan acizler
Pellik pellik kaçan soytarılar
Vatan sevginiz yalan,
Aşklarınız yalan,
Çirkin gülüşleriniz bile yalan,
Haram ile yoğrulmuş bedeniniz olan,
Üstünüze giydirilmiş yalandan vatan,
Öyle Çırılçıplaksınız ki nefret kokan,
Faşist birer zihniyetten başka
Koca bir “HİÇ” siniz…canlarım