BAZEN    İĞNELEMEK      GEREKİR... Unutmayalım sayın yazar ve çizerler; söylediğiniz ve anlattığınız yorumlar, kendi aklınızın , fikrinizin, bilginizin, tecrübenizin,  hayat anlayışınızın, yaşadıklarınızın, sınırları ile çepeçevre kuşatılmıştır. Siz, sadece kendi aklınıza, fikrinize, dağarcığınızda olan bilgi ve deneyiminize, düşünce kabiliyetinizin gelişmişliğine dayanarak, yorumlar yapıyorsunuz... Bir de yaşadığınız  geriye  dönük şartlarınız, anılarınız, tecrübeleriniz bir birikim oluşturmaktadır. Evet bunlar bir  değerdir. Ancak sizinle  sınırlı olan bir  değerdir. Sonra da oturup O, alt yapınıza güvenerek, kararlar veriyorsunuz. Hatta o kararlarda ısrarcı oluyorsunuz... Başkalarına kararlarınızı dayatıyorsunuz... Empoze ediyorsunuz... Karşınızdaki insanların aynı  şeyleri düşünmesini  istiyorsunuz. Eğer  karşı çıkarlar ise, dışlıyorsunuz, baskı yapıyorsunuz... Hoppala, işte bu olmadı... Dünyada sadece siz  yaşamıyorsunuz... Öyle de sizin aklınızın ve düşüncenizin mutlak doğru olabileceğini kim söylüyor? Sonuçta, sizinki de bir insan aklıdır... O, kadar... Yani kapasiteniz, bir insan aklı ile sınırlıdır... Yanılma payı her zaman vardır. Sizin kadar karşınızdaki  insanların da bir tecrübe birikimi, derin izler bırakan hayatı, anıları, yaşadıkları  vardır. Bunları ne ile ölçeceğiz. Üstelik karşınızda olan bazı insanlarda sizde var olan özelliklerden daha fazlasının olabileceğini hiç aklınıza getirdiniz mi?  Ya o, insanlar sizden daha iyi bir analiz yapma yeteneğine sahip ise; İşte o, zaman nasıl olacak hiç düşündünüz mü? Evet, kimi zaman, akıl, akıldan üstündür... İlkesini aklımızda tutmamız gerekir... Tecrübe, ilim, bilgi birikimi, alt yapı kültür zenginliği, okuma  alışkanlığı, gündemi takip etmek ve nabzını tutmak, analiz  yeteneğinizi  geliştiren faktörlerdir. İşte bu faktörlerin kimde az, kimde çok olduğunu ölçebilecek bir aygıt yoktur. Buna ilaveten yazma  yeteneğinmi de bir  kenara yazıyorum... ORHAN  ARSLAN