AKLINDAKİLER
Bugünlerde bu virüs olayı canlarımızı çok sıktı kapandık evlerimize bekliyoruz işte evde olunca düşünüyorsun dayanamıyorsun. Her şeyi içine atmaktan yavaş yavaş tükendiğini hissediyorsun. Seni çok iyi anlıyorum diyen herkesin,seni anlamadığını görüyorsun. En yakınından uzaklaşıyorsun. Yapabildiğin en iyi şeyin,yazmak olduğunu görüyorsun. Yazıyorsun.aklına sevgi geliyor
Herkesten saklasan da,gizlesende tükeniyor insan evladı . Hani o dışarıya verdiğin mutluyum imaji var ya,içini yiyip bitiriyor. Biri gelse ve gerçekten de tam anlamıyla yanında olsa,düzeleceksin gibi geliyor sıze değimli . Ama teçrübeleriniz size o kadar çok yenilgiye uğradın ki, dostum sevmede,değer vermede,bir yanın hep kimseye güvenme diyor öyle değimli . O yanına yenilmeye başladığın zaman,asıl acıları tatmaya da başlıyorsun. İşte o anlar kalbinin,aklını yendiğin anlar oluyor. Ve benim kalbim aklımı hep yeniyor.
Değer vermekte bir sorun yokta,aynı önemi,ilgiyi,sevgiyi,değeri göremeyince başlıyor asıl sorun. Asıl sorunlar,asıl canını yakanlar oluyor. Birde yitirdiklerin var,dönülmez yolda bıraktıkların,geri dönmeyeceğini ezberlediklerin.
Hani her şeyde derler ya” hayat devam ediyor” aynen öyle. Ne giden geri geliyor,ne kalanlar değerini biliyor,ne yerin,nede kıymetin değişiyor.Sen sadece günden güne eriyorsun,tükeniyorsun,hissizleşiyorsun. Ama gerçekten de bir aklın bu savaştan üstün çıkarsa,o zaman tam anlamıyla sevdiğin insanlar,tam anlamıyla sıcaklıgını işte o zaman tadacaklardır.