BİR AYRILIK HİKAYESİyemin ediyorum seni çok sevdim. etinle, kemiğinle, tırnağınla, güzelliğinle, çirkinliğinle, en mahmur halinle, uykudan uyanmışlığınla, uykusuzluğunla, açken deli gibi sinirli oluşunla, karnın doyduğunda çocuk saçmalamalarınla, hastayken küçük çocuk gibi ilgi bekleyen halinle, birazcık burnun aksa ölüyorum çok kötüyüm demelerinle, asla bıkmadan, usanmadan, of yeter be demeden, seni her halinle,hatta kurumda iki ruh halinle bile  baştan aşağı çok sevdim..diye başlar aşklar sende sevmediğim tek şeyi değiştiremediğim için onu da kabullendim. ben bir duvarını yıksam sen önüme başka bir duvar ördün de ben hepsini aşıp sana ulaşmadım mı,her isteğin yerine gelmedi mi 7/24 yanında olmam işte   bunlardı seni  sevmek?  lerle devam edersonra kendıne sorarsın nerde yanlış yaptım, neyi eksik yaptım veya neyi fazla yaptım da bana reva görülen, hak görülen, bana bir de sanki kaderimmiş gibi gösterilen bu oldu.. neden bana yazık oldu? anlamıyorum, gerçekten bu böyle olmamalıydı ları geçtim, bu böyle oldu artık ama neden oldu? seni hiç eksiltmek istemedim. hep yüceltmeye çalıştım, sana hep destek olmaya çalıştım, hep herkese örnek olarak sundum seni. neydi paylaşamadığımız?ulan ne istedik birbirimizden ben bunu bilmiyorum.. şimdi bana burda bunları yazdıran hayat seni nerelere sürdü, hangi kucaklara itti, buna ne gerek vardı ben bunu bilmiyorum..olan olmuş, giden gitmiş, her şeyi geri döndürebilsek tek bir fotoğrafı silemeyiz ama buna ne gerek vardı.. her şeyi aşan biz değil miydik? yine aşamaz mıydık? bunca yıkıma ne gerek vardı.. sorgulamıyorum, yargılamıyorum, benden sonra yaptıkların sadece seni ilgilendirir ama değdi mi gerçekten? benim içimden koskoca bir şeyi tırnaklarını takıp acıta acıta söküp almana değdi mi merak ediyorum. değmediyse de geçmiş olsun, bana olan oldu zaten.. beni burdan bir sen kurtarabilirsin ama bir tek sen kurtarmazsın. nasıl oldu biliyor musun sen sanki hep her şeyin en güzelini haketmişsin ama ben sana hep çirkinliklerimle gelmişim gibi oldu. halbuki sana her şeyin en güzelini hakettiğini söyleyen de bendim.bunu en çok isteyen de bendim. yemin ederim hiçbir şeyi bu kadar, hiçbir şeyi senin hayatını temelinden değiştirip her şeyin en güzelini koymak kadar istememiştim.. bana, “herkesi böyle güzel sevme” demiştin, seni çok güzel sevip bir noktada bir şeyleri mahveden taraf olmak beni güzel sevmelerden alıkoydu.. ama yine de en az benim kadar kendinle yüzleşebilmeni isterdim. belki o zaman seni bu kadar çok ve güzel severken, benim neden bi noktada bi şeyleri mahvetmekten kendimi alıkoyamadığımı anlardın.” İşte sonuç  İşte bu ayrılığın adı canhayat devam ediyor yolun açık olsun der sende yoluna devam edersin