BOŞA ÇABALAR
Bomboş bir beden taşırsın kaybedilmiş duygulardan, yaşanılan onca acının , biriktirilmiş ve susturulmuş çığlığın , gözlerine ağır gelen gözyaşının gözde oluşturulduğu o ağrıyı , onca anın , uykunun da yetmediği yorgunluğun sonra bir şekilde toparlanmak gerek diye yeniden yaşama sevincine tutunup ve yeniden yitirişilişinden ….İpin ucu kaçtığı anda unutulan günlerin tarihin de artık bir önemi kalmayaşı her sabahın gece gibi yaşandığı yılların eksikliğinin yığını olursun sadece.
Şimdi yeniden yaşamaya bir anda hiç bir şey olmamış gibi bağlanamazsın çünkü bu bıkkınlık yolunda çok duyguyu unuttunuz sadece gülmek değil sadece sevmek güvenmek değil konuşmayı unuttunuz sadakati sevgiyi hatta hoşgörüyü unuttunuz ya da sadece bir gecede her şeyi kaybettin sabahında uyanamadın hiç …
Diyorum ya bomboşuz yitirdiğimiz duyguların hesabını veremezsın şimdi… Yeniden şimdi tutunamazsın bir yere gözünle gördüğün hiç bir şeyin anlamı yok şu an sızde bilmiyorum her şey yok gibi her yanınız kırık her yanın eksik inanın her şey öyle bir anda olmuyor bu yaşadığınız ,yılların sabrının sonucu bu.Mahvolmuş bir insanı yeniden yaşatamazsın görmez duymaz en çokta hissetdemezsınız. İşte olmuyor yeniden bazı şeyler çünkü beyninde her şey birbirine karışmış bir çok şeyi anlamak için bir ömür feda edipte şimdi koşarak kaçtığım yoldan dönemezsınız canlar.