PEŞİNDEN GİTMEK ÇOK TEHLİKELİ.

İnsanın en temel problemi ne yazık ki nefsine tâbi olarak kendini özgürleştirdiğini sanmasıdır. Böyle bir insan, nereye gittiğini bilmeden yürüyüp giden, ailesinden ayrılan bir çocuğa benzer. İlk başlarda, özgürce gezip dolaşan, istediğini yapan çocuk, çok geçmeden kaybolduğunu farkeder ve ağlamaya, sağa sola koşturmaya başlar. İster ıssız bir ormanda, ister kalabalık bir şehirde kaybolmuş olsun, kalbini korku sarar. Doğruyu yanlışı tam olarak bilemeyen bir çocuk kaybolduğunu kısa sürede farkeder de, aklı başında yetişkin bir insan tehlikeye yürüdüğünü, aslından kopup gidişini, sahipsizliğini farketmez! Nefsinin kurbanı olur, aklını nefsine kurban eder. Çünkü akla uygun olan yaratıcısına teslim olmasıdır. Ve O’ndan kaçış yoktur, dönüş O’nadır. Bütün Günahlar İçin Peygamber Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] şöyle dua ederdi: “Allahümmağfirlenâ zünûbenâ ve zulmenâ ve hezlenâ ve ciddenâ ve amdenâ ve küllü zâlike indenâ.” Anlamı: “Allahım günahlarımızı, yaptığımız haksızlıkları, saçmalıklarımızı, bilerek ve ciddi olarak yaptıklarımızı bağışla, bunların hepsi bizde mevcuttur” (Hâkim).