Abdullah b. Amr [radıyallahu anh], Resûlullah Efendimiz’in [sallallahu aleyhi vesellem] “cennetlik” dediği bir adamın hangi ibadetlerle cennetlik olduğunu merak eder ve adama bir bahane uydurarak onun evine misafir olur. Adamın evinde üç gece kalır. Adam gece ibadetine hiç kalkmaz, sabah namazı olunca kalkar. Her gece aynısı olur. Abdullah b. Amr [radıyallahu anh], bu cennetlik adamın ibadetini az bulur ve sonunda şöyle der:  - Ey Allah’ın kulu! Aslında seninle kalma sebebim ne amel işlediğini öğrenmekti. Fakat öyle pek fazla bir amelini göremedim. Söyler misin, seni Resûlullah’ın müjdesine ulaştıran amelin nedir? Adam,  - Gördüğünden başka bir amelim yok, der, fakat ben hiçbir müslümana karşı içimde kin bulundurmam ve hainlik yapmam. Allah Teâlâ’nın verdiği bir nimetten dolayı da hiç kimseye haset etmem.  Bunun üzerine Abdullah b. Amr [radıyallahu anh] durumu anlar ve, - Evet, seni cennetlik müjdesine ulaştıran amelin işte budur. Doğrusu buna çoklarımızın gücü yetmez, der.