Nasıl da korkuyorlar.

Nasıl da korkuyorlar. Savurdukları tehditlerden belli. Cümlesi bir araya gelmiş, gene de korkuyorlar. Çünkü biliyorlar ki Reis kazanacak. Cümlesi dedim, say sayabildiğin kadar. PKK’dan FETÖ’ye cümle terör örgütleri ve işbirlikçileri… ABD ve cümle Avrupa başkentleri… Onların içimizdeki değişik kılıktaki cümle aparatları… Topu birden bir cephede hizalanmışlar. Tek amaçları var: Erdoğan’ı devirmek. 15 Temmuz’da başaramadıklarını 14 Mayıs’ta gerçekleştirmek. 300 milyar “temiz para”nın kaynağı onlardan geliyor. Zannediyorlar ki aziz milletimiz farkında değil bu tezgâhın. Sanıyorlar ki millet kimin ne olduğunun farkında değil. Milletimizin makul çoğunluğu her şeyin farkında. Sadece sandığı bekliyor. Sesi çok çıkanlara bakmayın siz. Her seçimde bağırıp çağırırlar. Sosyal medya üzerinden seslerini yükseltirler. Sokaklarda avazı çıktığı kadar çığırırlar. Manipülatif anketlerden medet umarlar. Sonuçta sandıklara gömülürler. Çünkü makul çoğunluğun o derin ferasetine çarparlar. Bu seçimde de böyle olacak. *** Makul çoğunluğun suskunluğuna bakmayın siz. Onlar susarak konuşurlar. Reis’in arkasında duranlar gerekmediği sürece ses çıkarmazlar. Vaktini beklerler. Şu sıralar korkunç bir karşı mahalle baskısı söz konusu. O yüzden çoğu insan sessizliği tercih ediyor. Bir kısım insanlar yaşadıkları yer veya sahip oldukları iş dolayısıyla sessizliği yeğliyor. O derin asalete yaslanan suskunlukları, sizi görünce anlamlı bir sahiplenmeye dönüşüyor ansızın. Çarşamba günü habersizce dolaşmaya gittiğim Ankara Beypazarı’nda gördüğüm manzara bu oldu. Dolaştığım başkaca yerlerde karşılaştığım tablo bu. *** Reis kim ne derse desin makul çoğunluğun gönlünde taht kurmuş. Partisi bu yüzden oy alıyor. Partisine kırgın ve küskün olanlar bile Reis’ten vazgeçmiyor. Hatta sandık başına gittiğinde Reis’in hatırına artık vermeyeceğim dediği partisine oy atıyor. Reis de bu gerçekliği görmeli gayrı. Partisi de milletin bu tepkisini anlayarak kendisini millete göre tanzim etmeli. Yoksa bu son şans olabilir parti için. Karşı mahallenin intikamcı çığlıkları, PKK ve FETÖ’cü çevrelerin pervasızca çıkışları, partiye küskün olanları tekrar Reis’ten dolayı kenetledi. Sakın ola ki bu mecburiyetler yanlış bir siyasi okumaya kurban edilmesin. Gönüllüğün yerini giderek mecburiyete bırakması, partinin yeniden dizaynını beraberinde getiren bir siyasi sürece evrilmezse, korkarım ki bunun sonu hüsran olur. Reis’e gönüllü, partiye çoğu yerde mecburiyet tahtında verilen desteğin, 14 Mayıs’tan sonra çok esaslı bir şekilde analiz edilmesi şart. Gün, bu bahiste konuşulacak gün değil elbet. Gün, 15 Temmuz’un rövanşını almak isteyenlere karşı 15 Temmuz ruhuyla tekrar Reis’in arkasında hizalanma günüdür hiç kuşkusuz. *** Reis’in önderliğindeki Cumhur İttifakı’nın partileri Meclis’e güçlü bir biçimde girmelidir. Unutmayalım: Cumhur İttifakı bir bütündür. İttifakın partileri de bizim kardeş partilerimizdir. Sahada güç birliği etmek ve her anlamda ittifak ruhuyla hareket etmek boynumuzun borcudur. Hepimizi birlikte güçlendirecek bir derin sağduyuya ve ittifak ilişkisine her zamankinden daha çok ihtiyaç duyduğumuzu unutmamalıyız. Birbirimize kazandırmalıyız ve hep birlikte kazanmalıyız. Cumhur İttifakı’nın ortak adayı Reis olduğuna göre artık Reis sadece AK Partililerin Reis’i değildir; kendisini yürekten seven ve destekleyen herkesin Reis’idir. Tabii kendisine oy vermeyenlerin de Cumhurbaşkanı’dır. Bu ittifak ruhu, particilik ruhunun üstünde tutulmalıdır. Evet, Reis kazanacak inşaAllah. Kazanan Türkiye olacak. *** Bırakalım o birileri intikamcı çığlıklar atmaya devam etsin. Biz kazanımcı olmalıyız. Kucaklayıcı ve birleştiren… Bu ülkenin tüm vatandaşlarını kendinden bilen bir anlayışın temsilcisi olmalıyız. Yeni bir AK Parti bu anlayış temelinde 14 Mayıs’tan sonra ete kemiğe bürünürse, Reis’in Türkiye’ye kazandıracağı en büyük siyasi miras bu olacaktır. HAMİŞ Reis’in rahatsızlığı dolayısıyla bütün parti genel başkanlarının geçmiş olsun dileklerini sunmaları takdire şayandır. Siyasetin dili yumuşatılmalıdır. Siyaset, kör intikamcı bir dilin ve kaskatı bir fanatizmin taşıyıcısı olursa kaybettirir. İnsani eksenden kopmamamız lazım. Diyalog kapılarını ardına kadar birbirimize açık tutmamız lazım. Kaybedenin dışlanmadığı ve ötekileştirilip baskılanmadığı bir Türkiye, hepimize kazandıran ve hepimiz sayesinde güçlenen Türkiye olacaktır. Birlikte Türkiye olduğumuzu unutmamamız lazım. Birimiz eksiksek hepimiz eksiğiz demektir. İlkel intikamcı duyguları bir yana iten kucaklayıcı ve kuşatıcı bir anlayışı eksene oturtan bir yeni siyasetin inşası, Türkiye Yüzyılı siyasetinin ana amacını oluşturmalıdır. Sosyal medyada Reis’in ölümünden medet umanların dili bizi elbette öfkelendiriyor. Lakin biz öfkemizin esiri olamayız. Onlar gibi hiç olamayız. Onlara benzediğimiz gün, varlık nedenimizi kaybederiz asıl. Ötekisi olmayan bir Türkiye Yüzyılı’nda buluşmak dileğiyle.