İNSANLAR İŞTE..Benim şöyle bir lafım var “Zaman ileriye, insanlık geriye doğru gidiyor.” Gerçekten de öyle değil mi? İnsanlar ya “zaman”ı suçlar “şimdiki zaman” çok kötü diye. Ya da “ Hayat ne garip, hep yoruyor bizi” deyip “hayat”ı suçlar. Ama hiç kimse kendisine bakmayı denemez. Bir az ince düşünmeyi, gönül almayı bilseler. Kalp kırmamaya çalışsa şu insanlar. Gösterişi, kibiri bir kenara bırakıp, herkes bir birine yardım etse. Bir birlerinin eksikleriyle dalga geçip, üzmek yerine bir birilerinin eksiklerini tamamlasalar. Sonuçta hiç kimse bir diğerinden üstün değil, hepimiz aynıyız. Herkes aynı haklara sahip olduğu halde aynı imkanlara sahip değil neden? Çünkü maalesef insanlar şu an her şeyi gösteriş için yapıyorlar. Samimi görünmeyi, mütevazı olmayı bile gösteriş için yapıyorlar. Sonra işte ne samimiyet kalıyor, ne içtenlik. Vee ne oluyor başlıyor insanoğlu suçu başka bir yerde aramaya. Oysa suç insanoğlunun. Sevmek, gönül almak, mutlu etmek, yardım etmek çok zor değil ki. Ve biliyor musunuz bunları yapmak için öyle hiç bir şeye gerek yok, yani çok kolay. Sadece kalpten sevgi yeter. Çünkü gerçek sevgi olduktan sonra insan ufacık bir şeyden bile o kadar büyük bir anlam çıkarabilir ki. Bazen bir kelime bile yetiyor bir insanı mutlu etmeye. İnce düşünün, empati kurun ve üzmeyin hiç kimseyi. Hep sevip sevilin Ve kalbi güzel insanlara denk gelin canlar