BİR DOSTLUK, VEFA BULUŞMASININ ARDINDAN ANALİZ
Bu yıl, 17 . cisi gerçekleştirilen, bir organizeden söz ediyoruz. Dile kolay, 17 yıl...
Erzurum Üniversitesi, MTTB platformunun gerçekleştirdiği organizeler, devam ediyor. İlerleyen yaşlarına rağmen; arkadaşlar aileleriyle, torunlarıyla; bu etkinliğe katılarak, kendileri için; ne kadar önemli olduğunu ortaya, koyuyorlar. Yılın en sıcak günlerinde; Ülkenin dört bir yanından, Kayseri'ye akın ettiler.
O, kadar insanı orada misafir etmek, ağırlamak kolay değildir. Kargaşa olmadan, aksaklık olmadan, programın akışına yönlendirmek; sorumluluk isteyen bir görevdir.
Bu arkadaşların çoğu;
40 yıl öncesinde, bir araya gelmişlerdi. Hayat onların yolunu; Erzurum'da birleştirdi. O birleşmenin ayrı bir serüveni var.
KİMİ ZAMAN bu toplantılara; içimizden yetişmiş Devlet adamlarımız katkı vermektedir. Hiç bir resmi sıfatı olmadan; bizlerle birlikte olmak adına; aramıza katılmaktadırlar. Bu sene Değerli MECLİS BAŞKANIMIZ İsmail Kahraman Beyin yanında; eski bakan ve vekillerimiz de; katılmışlardır.
Hocalarımız, onların yeri her zaman bir başkadır. YUSUF ZİYA HOCAM, İHSAN SÜREYYA HOCAM, ŞERAFETTİN HOCAM, BEŞİR ATALAY HOCAM...
Akademik Unvanlarda zirve yapmış; kadim dostlarımız...
Her kesimden, her meslekten, her katmandan; DOSTLARIMIZ, DOSTLARIMIZ, DOSTLARIMIZ...
HADİ HATIRLAYALIM...
Yıl 1971-72 yılları...
İmam Hatip Okulları için, Üniversite yolları kapalıdır. Ancak, Ülkenin değişik yerlerinde olan; Yüksek İSLAM Enstitüleri, bu öğrencilere yüksek öğrenim hakkı tanımaktadır. Bu öğrenciler, Üniversitelere kayıt yaptırabilmek için; Lise fark derslerinin sınavlarına, dışarıdan bitirmek için girmektedirler. Eğer başarılı olur ve diploma alırlarsa; sınavlara girebiliyorlardı. Üniversite sınavlarında da; başarılı olurlarsa, her hangi bir bölümde okuma hakkı kazanıyorlardı.
Ülkemizde parmakla sayılacak kadar, Üniversitenin olduğu yıllardan bahsediyoruz.
Kimi arkadaşlar, Yüksek İslam Enstitüsünü kazanıp, okullarına devam ederken; Lise fark derslerini verdikten sonra; devam mecburiyeti olmayan okullara devam etmek için; sınavlara girdiler...
Kazanıp Hukuk fakültesi gibi, bazı okullardan mezun olan arkadaşlarımız oldu. Kimileri ise; aldıkları Lise diploması sayesinde; farklı okullara kayıt yaptırdılar...
İşte Tam bu yıllarda; Erzurum ATATÜRK Üniversitesi, İmam Hatip Okullarından dereceye girerek; mezun olan arkadaşlara, Üniversitelerine kayıt yaptırma imkanı tanıdı. Böylece, İlk İmam Hatip Okulu mezunu, arkadaşlar; Erzurum Üniversitesine, kayıt yaptırdılar.
Erzurum!da O, yıllarda Yüksek İslam Enstitüsü, vardı. Yani O, şehirde, İmam Hatip Okulu mezunu gençler; Yüksek Okul Okumak için, gelmişlerdi. Okuyorlardı.
Daha sonraki yılda; Atatürk Üniversitesi Rektörü RAHMETLİ KEMAL BIYIKOĞLU ve Senatosunun aldığı karar ile; İmam Hatip OKULU MEZUNU olan arkadaşların, Üniversiteye kayıt yaptırmasına, karar alındı. Çünkü, Lise ve dengi okulların bazı fakültelere, yüksek okullara, kayıt yaptırılmasına; Bazı Üniversitelerin yönetimleri, karar alınmıştı. O, günlerde YÖK Olmadığı için; Üniversite kurulları, bağımsız karar alma yetkisine sahiplerdi.
Böylece İmam Hatip Okulu çıkışlı öğrenciler; Erzurum Üniversitesinde, gurup oluşturmaya başladılar.
O yıllarda geldikleri şehirlerde tanıdıkları MTTB teşkilatı, dikkatlerini çekti. Ayrıca, bu teşkilatın Üniversitelerde, dernekleri mevcuttu.
Onu takip eden yıllarda; muhtemelen 1974-75 mezunu İmam Hatip okulu, mezunları artık; İmam Hatip Lisesi, mezunu oldukları için; Üniversitelere direkt kayıt yaptırmaya, başladılar. Çünkü, daha önce yapılan bir düzenleme ile; İmam Hatip Okulları kapatılmış ve yerine dört yıllık eğitime dayalı; İMAM HATİP LİSELERİ oluşturulmuştu. Onların da; Üniversitelere direkt girme hakları vardı.
İşte, O yıllarda Üniversite öğrenimi yapmak isteyen İHL mezunları; Erzurum şehrini tercih etmeye başladılar. Onları oraya sevk eden nedenler vardı. Birincisi bu şehirde, İHL mezunu arkadaşları, vardı. Bu Üniversite, daha sakin ve daha az olayın olduğu, bir yerdi.
Daha başka sebeplerin oluşmasıyla; Erzurum şehri, tercih edilmişti.
O yıllarda, mevcut öğrenci olaylarından; Erzurum Şehri de; nasibini almıştı. Az da olsa; olaylar, meydana geliyordu.
Bir tarafta yokluk, imkansızlık, sıkıntı ve can sıkıcı olaylar...
İHL Öğrencileri için; Erzurum hedef olma özelliği taşıyordu. Bu ise; Her geçen sene, İHL mezunu öğrencilerin sayısının Erzurum adına; artması demekti.
Bu durum birilerini rahatsız etti. Öğrenciler arasında; gerginlik çıkartmak isteyen güçler; İki ayrı gurup durumundaki, teşkilatları; karşı, karşıya getirmeye çalıştılar. Diğer illere göre, çok sayılmayacak, olaylara şahit oldu.
İşte bu sıkıntılı günlerde; Ekmeğini, barınma yerini, giyeceğini, yatağını, sımsıcak dostluğunu... Kısacası, bir çok şeyi paylaşan arkadaşlar; O sıkıntılı, sorunlu, zor günleri unutmadılar. MTTB Çatısı altında, birbirlerine her alanda destek oldular. Soğuk, ağır kış şartları, ekonomik zorluklar, barınacak yerin olmaması, yurt ve ev sıkıntısı, onları yıldırmadı. Bir sıcak nefesin rahatlığı, bir bardak çayın tadı, dost ile muhabbetin anlamı, onlar için; çok önemli idi. O amaçla; birbirlerine yaslandılar, dayandılar... Böylece; Candan, samimi, yürekten, doyumsuz, dostluklar oluştu... Sonuçta hepsi; ANADOLU'NUN değişik şehirlerinden gelmelerine rağmen; Hepsi İHL mezunu idi. Kısacası aynı kaynaktan beslenmişlerdi.
Kısacası her şeyi paylaşmayı; dostluğun bir gereği olduğunu bilen arkadaşlar, Geçmiş acılı günlerin hatırına; bir araya gelerek, O günleri anmayı, O günleri, hatırlamayı; kendilerine vazife edindiler.
Bu vefa toplantılarının ilki; Lokal olarak İstanbul Akra fm, salonlarında, Veli Korkmaz önderliğinde; Ankara'da gerçekleştirildi. Zaten, zaman, zaman, O yıllardaki dostlar; değişik alanlarda lokal olarak, buluşuyorlardı.
Sonra Bu toplantıların yapılmasına karar verildi.
İlki İstanbul, Yimpaş önderliğinde; gemi yolculuğu ile başladı... Sırasıyla Üç defa İstanbul, Üç defa Erzurum, iki defa Sivas, İzmir, İzmit, Sakarya, Malatya, Mardin, Kırıkkale, Konya ve KAYSERİ... Gelecek yıl İNŞALLAH SAMSUN...
Her yıl sayının gitikçe arttığını görüyoruz...
Bugün, Ülke yönetiminde sorumluluk almış, insanlarımızın bu sıralardan geçmiş olmasını, bilmemiz; bizi gururlandırmaktadır. Her branştan mezun olmuş dostlarımız; Ülkenin her bir yöresinde; hizmet etmeye devam etmektedirler.
Bu Ulvi davanın eri olmayı kendisine ilke edinmiş, dostlarımıza ne mutlu...
Kurumsal olarak gerçekleştirdiğimiz derneğimiz; sembolik de olsa; varlığını tescillemiştir. Bu toplantıların asıl amacı; adından da, anlaşılacağı üzere; vafa toplantılarıdır. İnsanlar, aileleri ile, torunları ile, bu toplantılara; ayrı bir coşku ile katılmaktadırlar.
Bu yapılanmanın bilgisayar ortamında iletişimini ATAUNİM ORG tr yapmaktadır. Ayrıca platformun facebook ve watşap gurubu vardır.
Bütün bunları niye yazdım. Hala bazı arkadaşlar çıkıyorlar ve bizim neden haberimiz olmadı, diye sitem ediyorlar. 1990 yılından beri yapılan etkinliklerden haberi olmayan arkadaşım, biraz da; kabahati, kendinde bulsun...
Bu iş bir sorumluluk işidir, gönül işidir, bir sevdadır, yüreğinde hisseden insan; bir manada, iletişimin yolunu bulur... Kimseye özel davetiye gitmiyor. Herkes arkadaşından, dostundan, haber alıyor. Kısacası ilgileniyor...
Geçmişi şöyle bir yad edelim, dedik... Bu konu ile ilgili yazışmalarımız, yazılarımız devam edecektir... Selam ile...
ALLAH YAR VE YARDIMCINIZ OLSUN...