Geçtiğimiz günlerde Söğüt'te 732. düzenlenen törenlerde Ertuğrul Gaziyi Anma günleri sessiz sedasız yapıldı. Gündem o kadar yoğun ki; kimi insanımızın haberi bile olmadı. Haber kanallarımız malum. Üç beş tane adamın yaptığı eylemlerin gölgesinde eridi, gitti. Oysa ki, altı asır bu topraklara hakim olmuş, bir medeniyet kurmuş, bir İmparatorluğun kurulduğu mekanın adıdır Söğüt. Kimileri için bir şey ifade etmeyebilir. Bir imparatorluğun oluşmasında önemli bir yeri olan, bir ananın evladına ve ondan sonra gelen torunlarına söylediği ve yapmalarını istediği öğüdün ifade edildiği yerdir, Söğüt. ''Oğul ister senden olsun, ister olmasın herkese adaletli davran, güvenini kazan.'' Hala bu sözlerin çınladığı yerdir Söğüt.   Oradan başlayarak öncelikle tüm Anadolu 'ya, içerisinde yaşayan tüm insanlara adalet ve güvenin tesis edildiği, üzerine bir medeniyetin kurulduğu toprağın adıdır Söğüt. Kendisi küçük olsa da, Bir yüce Devletin tohumunun Manen ve Maddeten atıldığı yerdir. Orada Ertuğrul Gazinin, Osman Gazinin, Şeyh Edebali'nin gölgesinin hissedildiği yer olarak bilinir söğüt. Bu topraklardan başlayarak Yüce bir İmparatorluk kurulmuştur. Kendisine bağlı olan tüm insanlara öncelikle adaletle davranmıştır. Güvenlerini kazanmıştır. Medeniyet kurmuştur. Bıraktığı eserler ile Tarihin o dönemine damga vurmuştur. Kimi gayri müslim olan bağlı devletler, Osmanlı tarafından yönetilmeyi canı gönülden istemişlerdir. İslam medeniyetinin gereği budur. Ne zaman ki; o topraklarda ayrılık olmasını isteyen ne kadar kötü niyetli devlet ve yandaşları varsa kötü arzularını zamanla ortaya koymuşlardır. Osmanlı Milletini birbirine bağlayan mozaik parçalarını fark ederek, o parçalar üzerinde kirli emellerini ortaya koyana kadar, bu birliktelik, bağlılık, içerisinde yaşayan toplumları parçalamak adına girişimlere başlamışlardır. Bir manada bunu da becermişlerdir. Her insanın bir ömrü olduğu gibi, devletlerin de bir ömürleri vardır. Devletin yıkılmasından çok, yıkılış tarzına olan kinimiz, nefretimiz kolay, kolay dinmeyecektir. Kalleşçe, Haince, arkadan vurarak, yapılan bir yok oluş hazmedilemez. Bugün Osmanlı coğrafyası kan ağlamaktadır. Bugün o coğrafyalara sahip çıkacak bir büyük Devlet yoktur. İşte imparatorluğun yıkılması sonucunda olay ortadadır. Her taraf kan ve gözyaşı. Hala oradaki insanlar, Osmanlının davamı olan Ülkemize gözlerini dikmişlerdir. Ancak tarihten gelen bir gerçek olarak, bizim kendilerine yardım edebileceğimizin ümidini taşımaktadırlar. Dünyada gücü elinde bulunduran devletler her gittikleri yere kan ve gözyaşı bırakmaktadırlar. Büyüklüğü böyle algılamaktadırlar. Yakarak, yıkarak, korkutarak, aciz bırakarak, bu güçlerini perçinlemek istemektedirler. Onların Medeniyet anlayışı budur. Üzülerek ifade edelim, Osmanlı Devlet olarak, Medeniyet olarak yeni nesillerimiz tarafından fazlaca bilinmemektedir. Burada Ailelere düşen görev olduğu gibi, Resmi kurumların eğitim ve öğretim yuvalarında yeteri kadar, yeni nesillere bilgi aktarma zorunlulukları vardır. Nerede olursa olsun bir mehter vurduğu zaman, ona doğru yönelmeyen, heyecanlanmayan birisini gördünüz mü. Bu Milletin genlerinde var. Bu Millet yönetmeye ve idare etmeye memur edilmiş, Devlet kurma ve yürütme yeteneği ve becerisi olan bir Millettir. Ancak mazlumlar böyle bir Milletin kurduğu, mayasını inancından alan bir Devletin kolları altında Hayma ananın dediği gibi adalet ve huzur içerisinde, güvenli bir şekilde yaşar. Böyle bir Devletin kuruluşuna sebep olan insanların anma törenlerinin gündemi bile oluşturmaması ne kadar ilginçtir. Medeniyet ve insanlık timsali, temeli adalet ve güvene dayanan, ayrımcılığın en aza indirildiği, bir medeniyet kurmuş olan, Osmanlı torunları olmaktan gururluyuz. İnanıyorum ki; gelecek zamanlarda kıymetleri ve değerleri çok fazla anlaşılacaktır. Bir Yüce Devletin tohumlarının atıldığı günler, daha güzel etkinliklerle ortaya çıkacaktır. En Önemlisi gelecek nesiller onları daha iyi tanıyacak, onlarla gurur duyacaklardır. Onlar mümkün olduğu kadar kendilerine verilen öğütleri tutmuşlardır. Yönettikleri tüm topraklarda adil ve güvenilir olmaya özen göstermişlerdir. Her gittikleri yerlere medeniyet götürmüşlerdir. Bu hizmetleri götürürken hiç bir ayırım yapmamaya dikkat etmişlerdir. Böyle bir devletin kuruluşu, tohum atıldığı yer, elbette daha coşkulu ve daha adına layık şekilde kutlanmalıdır. Büyük Ecdadın bu vasıflarını söylemenin onlar için, bir övme olduğu fikrini taşımıyorum. Sadece gerçekleri söylüyorum. Onlar yaşadılar, yaşattılar. Bu inançla asırlarca Büyük Devlet olmanın onurunu taşıdılar...