Bir gazeteci, 102 yaşındaki bir adamla röportaj yapmak üzere evine gider. Gazeteci, yaşlı adama ilk olarak, bu kadar uzun yaşamasının ve sağlıklı kalabilmesinin sırrını sorar. Beklediği cevap; “Hiç sigara içmedim, kendimi yormadım, yoğurt yedim, ayran içtim, sabahları spor yaptım” türünden bir şeylerdir. Ancak, ihtiyar adam, gazeteciye şu cevabı verir; “Evlat, Allah’ın bana lutfettiği her gün, erkenden yatağımdan kalkar ve halime şükrederek pencerenin önüne giderim. Bir iki dakika dinlendikten sonra, hava ister güneşli, ister yağmurlu, ister sıcak, ister soğuk olsun kendi kendime: “Bu gün tam benim istediğim gibi muhteşem bir gün” der ve içim sevgi ile dolar…. Bu kendini sevmektir, bu etrafındakileri sevmektir, bu bütün dünyayı ve yaratılmışları sevmektir. Seven insanlar birbirine güvenir ve dayanır. Hepimiz Allah’ın gemisindeyiz. Kimimiz yükümüzü sırtımızdan indirdik ve güvertede yükümüzün üstüne oturduk, rahatımıza bakıyoruz. Ama kimimiz de belki gemiye, belki de kaptana güvenemediğimizden yükümüz sırtımızda seyahat ediyoruz. Gemiye olacaklar yolcuların hepsini aynı şekilde etkilemeyecek mi? Öyleyse bu sıkıntı, bu stres ve bu huzursuzluk, birbirimize düşmanlık neden?   İnsanlar arasında sevgi yok olmuşsa ilişkiler çarpıktır ve hayatta bir can sıkıcılık vardır. Eğer insanlar birbirlerini severse bir şeyler yapabilecek, bir şeyler başarabilecek ve mutlu olabileceklerdir. Çünkü sevgi insanlarda doğuştan bulunan bir duygudur. Bebek doğduğunda ciğerlerindeki suyu atmak için ağlar. Yoksa dünyaya geldiğine üzüldüğü için değil. Sevgi aynı kaderi paylaşmadır. Paylaşılmayan sevgi dert ve acıdan ibarettir. Tek taraflı sevgi acı, karşılıklı sevgi ise mutluluk verir. Ayrıca sevgi, insanların gönüllerine girebilmek için bir altın anahtardır. Gelişen dünyada adına isterse globalleşme isterse Avrupa Birliği, isterse Hıristiyan Kulübü desinler, şu bir gerçek ki Müslüman Türkiye Cumhuriyeti, dünyada yalnız bırakılmak istenmektedir. Bu da milletçe birbirimizi sevmek zorunda olduğumuz anlamına gelir. Bugünden tezi yok… Çocuklarımızı hem çağın bilgi ve teknolojisi ile donatacağız hem de hamaset duygularımızı yavrularımıza aşılayacağız. TV’de haber izlerken; defnedilen şehide ağlayan, yaşlıları görünce düşünen, yetim, öksüz, fakir görünce içi titreyen, dökülen yemekleri, atılan ekmekleri görünce, acından ölen insanlar gözünün önüne gelen evlatlar yetiştirmek zorundayız. Bütün bunlar da birbirimizi sevmekle olur kanısındayım… Sevgi ve saygılarımla…