Tasfiye yapıldığında dertleriniz bitecek.

Tasfiyenin sözlük manası, “saf, duru yapmak, temizlemek”tir. Tasavvufta, kalbin her türlü kirden temiz ve duru hale gelmesidir. Zikirden, Kur’an tilavetinden, salât ve selâmdan dolayı hem kalpte tasfiye hem de nefiste tezkiye meydana gelir. Kalp tasfiyesinden maksat, Allah’ın cemal tecellilerine mazhar, rahmet-i ilâhîyeye müstağrak olmaktır. Nasıl yağmur yüklü bulutlar yeryüzüne yağmuru boşaltır da bitkiler yeşerip serpilirse, Allah Azîmüşşan’ın zatından ve azametinden yeryüzüne inmekte olan rahmet, bereket ve yardımın nihayeti yoktur. Allah’ın rahmet ve inâyetinden kuzular koyun, ağaçların çiçekleri meyve olur. Kötü ahlâklı iyi, noksan insan kâmil olur. Günahlar onunla mağfiret bulur, cennet onunla kazanılır. İlâhî rahmet bu kadar nihayetsiz olduğu halde, kalbimizin Allah’tan gayri, mâsiva dediğimiz şeyle kirlenmesi, Allah’ın emirlerini unutup şehvetlere dalması yüzünden bir perde oluşur da, Allah’ın rahmetinin geçmesine mani olur. Bu yüzden mümin, nefsinin tezkiyesi ve kalbinin tasfiyesiyle mükelleftir. Onlarla sonuna kadar mücâhede etmesi lazımdır.