Peygamberimiz Hukukta Kimseye Ayrıcalık Tanımazdı

Peygamberimiz Hukukta Kimseye Ayrıcalık Tanımazdı Toplumda güveni sağlamanın en önemli yollarından biri de hukuku herkese eşit tatbik etmektir. Nüfuzlu, itibarlı kimselerin hukuk karşısında bir ayrıcalığı olmamalıdır. Şayet bir kısım haklardan ayrıcalıklı kimseler istifade eder, cezaî müeyyideler de gariban insanlara tatbik edilirse, orada adaletsizlik, güvensizlik, her türlü fitne ve anarşi çıkar. Mahzûmoğulları kabilesinden bir kadın hırsızlık yapar. Kabile üyeleri araya Üsâme b. Zeyd hazretlerini koyarak Peygamber Efendimiz’den [sallallahu aleyhi vesellem] kadını affetmesini isterler. Bu duruma son derece gazaplanan Allah Resûlü [sallallahu aleyhi vesellem] minbere çıkarak şöyle hitap eder: İsrâiloğulları, aralarından mevki ve makam sahibi kişiler hırsızlık yaparsa onlara dokunmazlardı. Ama zayıf ve kimsesiz kişiler hırsızlık yaptığında onları cezalandırırlardı. Nefsim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki, eğer hırsızlık yapan bu kadın, Mahzûmoğulları kabilesinden Fâtıma değil de, kendi kızım Fâtıma bile olsaydı, onu da cezalandırırdım.