BİLMEDİĞİN KONUYU BİLİYORSUN GİBİ KONUŞMAN ZARARDIR.

“Sizin fetva vermeye en cüretli olanınız, ateşe atılmaya en cüretli olanınızdır” (Dârimî). Dinî meselelerin hükümleri açıklanırken ihtiyatlı olunmalıdır. Bunları bilmedikçe fetva vermeye, bu hususta yazı yazıp yayımlamaya cüret göstermemelidir. Bir kimse bir meseleyi sadece öğrenip onunla amel etmek için sormalıdır. Yoksa haksız yere başkaları aleyhinde kullanmak, başkalarının cahilliğini teşhir etmek veya herhangi lüzumsuz bir münakaşayı başlatmak için sormamalıdır. Sorulara cevap verecek kişiye gelince: Bunun hissesine düşenler daha da ağırdır. Bu kişi Allah katında sorumluluğu çok olan bir vazife üstlenmiştir. Çünkü sorulan şeyin cevabı hakkında şer‘î bir kaynağa dayandırmadan, ilgili dinî hükümleri bilmeden cevap vermek din adına büyük bir cürettir. İslâm şeriatı adına bir iftiradır. Şer‘î hükümlere karşı saygısızlık yapmaktır. Müslümanların mukaddesatına karşı bir tecavüzdür. İnsan kendisine lazım olan şeylerle uğraşmalı, bir şeyi güzelce bilmedikçe ona dair bir söz söylemekten çekinmelidir. Aksi takdirde kendisini manevi sorumluluktan kurtaramaz.