Şeyh Ahmet Yasin, Abdülaziz er-Rantisi ve İsmail Haniye… Hamas’ın vizyoner liderleri. Şeyh Yasin ile Rantisi, 2004’ün mart ve nisan aylarında İsrail’in düzenlediği suikastlar sonucu şehit olmuşlardı. Şeyh, Hamas’ın kurucu lideri, Rantisi ise yardımcısıydı. Gazze direnişinin mimar-larından bayrağı devralan İsmail Haniye de dün Tahran’da kaldığı eve düzenlenen füzeli saldırıda aramızdan ayrıldı. İsrail ve Amerika 7 Ekim’den beri Hamas’ı ve beraberinde tüm Gazze’yi yok etmek için insanlık tarihinin görmediği vahşetlere imza atıyorlar. Hamas’ı ortadan kaldırarak, Gazze’yi de teslim alacaklarını ve haliyle Filistin direnişinin sona ereceğini düşünüyorlar. İsrail’in çıkarları ve hedeflerini teorik olarak doğrulayan bir beklenti bu. Zaten Şeyh Ahmet Yasin ve arkadaşları da Hamas’ı İsrail’in işgalini durdurmak ve bağımsız bir Filistin devletinin ilanı için kurmuştu. Kısmen başarılı oldular. İşgal, en azından yavaşlatıldı ve direniş bugünlere taşındı. Daha önemlisi de Hamas hareketi, FKÖ’nün İsrail’i tanıyan ve Siyonist düşünceye biat eden politikalarını reddederek, Filistin toplumunun çok büyük bir bölümünü işgal karşıtlığında buluşturdu. Hamas, zaman içinde Gazze’ye, Gazze de Filistin davasının kalbine dönüştü. Toplumsal karşılığını da 2006’da yapılan seçimlerde, Hamas ilk sandık deneyiminden yüzde 57,5 üstünlükle çıkarak göstermişti. Hamas’ın bu zaferi, Batı’nın demokrasi ipliğini pazara çıkarmaya yetti ve Filistin meselesine dair barışçıl söylemlerinin göz boyamaktan ibaret olduğunu da zaman içinde aşikâr etti. Bugün tüm dünya, İsrail’in ne kadar barbar, cani ve gerekirse tüm dünyayı kana boğmaktan geri durmayacağını Gazze halkının ortaya koyduğu direnişle görmüş oldu.   Peki, bundan sonra ne olacak? Hem İslam tarihi hem de Filistin direnişinin geçmişi, böylesine acı ve ağır kayıplardan sonra büyük dirilişleri de yazıyor. İsmail Haniye’nin şehit edilmesi, İsrail’in hesapladığı gibi Hamas’ın faaliyetlerinin sona ermesi ve Gazze’nin düşmesiyle Filistin direnişinin akamete uğraması anlamına gelmeyecektir. Aksine, İsmail Haniye’nin Şeyh Ahmet Yasin’den devraldığı ve Hamas’ın Gazze direnişinin tüm dünyanın ortak meselesine dönüştür-düğü bayrak daha da ileriye taşınacaktır. Gazze, soykırımın ve işgalin sonucu ne olursa olsun Filisin direnişinin kalbi ve İsrail’in tarih önünde ödeyeceği ağır bedellerin merkezi olacak. Gazze soykırımının 300. günü geride kalırken, İsmail Haniye’nin şehit edilmesi ve suikastın Tahran’da gerçekleşmesi, alttan alta dillendirilen bölgesel savaşın artık kapıda olduğunun işareti mesela. 7 Ekim’de başlayan savaş resmen Gazze’nin dışına çıkmış oldu. Dünya, 7 Ekim öncesine zaten dönmeyecekti, şimdi yeni bir safhaya geçildi.   Lübnan, Suriye ve İran içlerinde kan akıtan İsrail ve destekçisi Amerika’nın asıl amaçlarının ne olduğunu hem Cumhurbaşkanı Erdoğan hem de Dışişleri Bakanı Hakan Fidan aylar önce dile getirmişti. Adına yeni bir Hilal-Haçlı Savaşı ya da 3. Dünya Savaşı denilecek bir dönemin başlangıcında olduğumuz artık herkesin idrakinde. Haniye’nin şehadeti bir milattı. Tüm dünya ve özellikle de İslam ülkeleri dünü iyi okuyarak gelecekte olabilecekleri kestirmek zorunda. Dünya, 7 Ekim’de dönüşü olmayan bir yola girmişti. Aylardır devam eden soykırımı durduramayan, İsrail’in karşısına dikilmeye cesaret edemeyenler ve “bizden uzak olsunlar” düşüncesiyle işine gücüne bakan her ülke ve topluluklar için de yeni bir dönem başlıyor. İsmail Haniye’nin devrettiği bayrak temsil olarak Gazze’nin sınırlarını çoktan aşmıştı. Bunu dün bir kez daha anladık, umarım ısrarla anlamak istemeyenleri ikna etmek için daha fazla vakit harcamayız. Bitirirken; selam olsun Şehit İsmail Haniye’ye. Selam olsun yoldaşlarına. Selam olsun kahraman Gazze halkına. Ve selam olsun bugün, bin dirilen yiğitlere, yaşayan şehitlere.