Âriflerden biri şöyle diyor: “Ey insanlar! Amellerinizi acele etmeden işleyin, Allah korkusunu devamlı kalbinizde taşıyın! Ölümü unutarak ve uzun vadeli emellere kapılarak kendinizi aldatmayın. Sakın ola dünyaya bel bağlamayın, o çok aldatıcı ve hilebazdır. Yaldızlı görünüşüyle sizi aldatır. Çeşitli emellerle sizi tuzağına düşürür. Görücüye çıkmış kız gibi süslenir, alımlı bir gelin gibi görünür. Bütün gözler onun üzerindedir. Kalpler ona tutkun, gönüller ona âşık olur. Onun yolunda nice âşıklar ölmüş, niceleri yüzüstü kalmıştır. Ey insanlar! Ona hakikat gözüyle bakın! O, sayısız felaketlerin yurdudur. O bizâtihi yaratıcısı tarafından kötülenmiştir. Yenisi yıpranıp eskir, mülkü elden gidip kaybolur, orada aziz olan zelil olur, çoğu azalır, sevgisi ölür ve iyiliği kaybolur. Ey insanlar! Allah Teâlâ sizlere merhamet eylesin, gaflet uykusundan uyanın!”  Özlü Söz İnsan söz ile yükseldi sultan oldu, çok söz insanı gölge gibi yere serdi. Söz ölüm oldu, savaş oldu, söz ara buldu, söz sulh etti.