Bir Nasihat Mevlânâ Halid-i Bağdâdî [kuddise sırruhû] bir mektubunda şöyle nasihat ediyor: “Gıybetini yapsalar dahi, sen kimsenin gıybetini yapma. Nefsin için hiç kimseden dünyalık bir şey alma. Ancak dinin müsaade ettiği şeyleri al ve onu hayır yolunda harca. Mümin kardeşlerin aç ve yoksulken, sen onu nefsinin arzuları için harcama.  Kesinlikle yalan söyleme, hiç kimseyi hakir görme, hiç kimseden nefsinin üstün olduğunu düşünme, kalbî ve bedenî ibadetlerde tüm kuvvetini sarfet. Bunun yanında nefsine, ‘Hiçbir zaman makbul olacak hayır işlemedim’ düşüncesini kabul ettir. Yüce Allah’ın rahmetinden ümitsiz olma. Kulun ameli insanların ve cinlerin tüm amelinden çok olsa bile Allah’ın fazlı, kulun amelinden daha hayırlıdır.  Şeytanın akıllarıyla oynadığı kişiler gibi, Allah Teâlâ’nın fazlına güvenerek ibadetleri de terketme. Kalp zikrine devam et. Yolda yürürken dahi, kalbin zikirden gafil olmasın. Müslümanların başındaki kimselerle yardımcılarının iyiliklerine ve ıslah olmalarına vesile olması için dua et. Müslümanların, kâfir ve bid‘at ehline galip gelmesi için Allah Teâlâ’dan yardım talep eyle.”