Hem de öyle bir kazanacağız ki kimse kaybetmemiş olacak.  Hem de öyle bir kazanacağız ki dünyanın işgal altında olmayan tek kara parçası Gazze, hepimizi özgürleştirecek.  Kimse kaybetmeyecek çünkü biz Siyonizm isimli bu terörist organizasyonu, bu akıl tutulması ideolojisini, bu delilik halini yeryüzünden kazıyıp attığımızda bütün Yahudiler açısından bir “kurtuluş günü” olacak o gün.  Kimse kaybetmeyecek çünkü biz Hristiyan Siyonistleri tarihin çöplüğüne yolladığımızda dünyanın sürdürülebilirliğini cebimize koymuş, garantiye almış olacağız. Küresel kültür endüstrisinin bütün yalanları birer birer dökülecek.  Kimse kaybetmeyecek çünkü biz, Gazze’nin hepimizi özgürleştirmesine izin verdiğimizde İslamofobi’nin oluşturduğu aptallıklar evreni tel tel dökülmüş olacak ve farklı dinlerden insanların bir arada yaşayabilmesinin önündeki gerzek bariyerlerin hepsi yerle yeksan olacak.  Gazze, tek başına başaracak tüm bunları. İnsanlık düşmanı, dünyamızın düşmanı, faşist ve üstenci her bir Allah’ın belası Siyonist cehennemin dibini boyladığında biraz daha yaklaşacağız kazanmaya. Bugün ya da yarın. Yarın ya da ertesi gün mutlaka ama mutlaka biz kazanacağız.  Niçin biz kazanacağız biliyor musunuz? Biz adam olduğumuzdan, cesur olduğumuzdan, bağımsız olduğumuzdan değil. İslam ülkeleri meseleye el koyma cesareti göstereceğinden değil.  Biz kazanacağız çünkü kötülüğün rüzgârı ne denli sert eserse essin mutlaka iyilerin kazandığı bir oyun ve eğlence yeri bu dünya. Ve emin olun yeryüzünün en iyileri hâlihazırda Gazze’ye sıkışmış bulunan 2 milyon insan.  Hem de öyle iyiler ki dünyanın bütün iyilerini harekete geçirdiler. Kimse yerinde duramaz, öfkesini saklayamaz oldu. Sokaklara, meydanlara, ekranlara, boykotlara yansıyan bir yerinde duramama, harekete geçme hâli sirayet etti insanlara. Gazze, her şeyden önce zihinleri, vicdanları, fikirleri özgürleştirdi.  Hem de öyle iyiler ki dünyanın bütün kötüleri bir araya geldiler, bütün şeytanlarını yardıma çağırdılar, öfkeden kuduz köpeklere dönüştüler, yüzleri karardı da Gazze ve Gazzelilerin iyilikle örülmüş kayalarından bir taş olsun kopartamadılar. Yetmedi güçleri.  Esirlerine mandalina verdi çünkü Gazzeliler. Kırılmış kollarını tedavi ettirdiler. 50 günü aşkın süredir ellerinde tuttukları rehineler, yüzü kefiyeli HAMAS aslanlarına teşekkür ederek ayrıldılar Gazze’den. Dünyayı iyiliğe boğdu bu görüntüler. Hepimizi özgürleştirdi.  Hırsızlık olmadı mesela Gazze’de. Siyonist o…u çocuklarının girebildikleri evlerden çaldıklarından söz etmiyorum. Nebbaşlık edip şehit ettikleri Gazzelilerin bedenlerinden yürüttükleri eşyalardan söz etmiyorum. Şehirleri bombalanan, ekmek bulamayan, bir süre temiz içme suyuna ulaşamayan 2 milyon Gazzeli ile ilgili tek bir yağmalama, tek bir hırsızlık haberi duymadık. Umudumuz artı insanlığa, yüzümüz aydınlandı, gözlerimiz ışıdı. En önemlisini söyleyeyim mi size? Kötülük karşısında asla ama asla, değil yarım adım, bir santim bile olsa geriye gelmedi Gazzeliler. 8 milyar çaresiz, işgal altında yaşayıp duran insana umut oldular böylelikle. Dünyanın, bu yere batası ve olmaz olası dünyanın “bir başka yer” olabileceğine dair bir umut tohumu ektiler kavrulmuş toprağa.  Biz kazanacağız. Bugün ya da yarın, er ya da geç biz kanacağız.  O kazanç günü geldiğinde, o zafer gerçekleştiğinde Gazzeli kardeşlerimizin yüzlerine bakamayız, ondan eminim. Ama en azından onlar bizim yüzümüze baksınlar, dahası bu kaşarlanmış, neredeyse lanetlenmiş suratlarımıza tükürmesinler diye yapıyoruz elimizden geleni.  Elimizden bir şey geldiği söylenemez. Bir taş bile atamıyoruz korkumuzdan. Bırakın taşı, bir kahveden bile vazgeçemiyoruz. Çünkü “başka bir dünya mümkün” diyemiyoruz. Çünkü Allah’a inanıyor ama O’na güvenmiyoruz. Çünkü insanın, bu biricik varlığın “isterse” neler yapabileceğine dair hiçbir fikrimiz yok. Biz kazanacağız. O yüzden hiç olmazsa tarihin doğru tarafında durmak için bile olsa, yapabileceğimizin en azı bu bile olsa cesaretimizi toplayıp haykıralım: “Biz kazanacağız ve kimse kaybetmeyecek biz kazandığımızda.”