Onun Güzel Ahlâkı Hz. Muhammed Mustafa Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] insanların en yumuşak huylusu, en adaletlisi ve en cömert olanıydı. İsteyene asla  hayır  diyemezdi. Sözü ve konuşması en güzel, tevazuu en mükemmel insandı. Ondan daha yumuşak tabiatlısı yoktu. İnsanların en güzel geçimli ve en güzel hayâlı olanıydı. O, hiç kimseye uygunsuz söz söylemezdi. Kimsenin yüzüne, gözünü dikip bakmazdı. Hediyeyi kabul eder; hediye bir tas süt bile olsa asla geri çevirmezdi. Aldığı hediyenin karşılığını fazlasıyla verirdi. Gelen hediyeden yerdi, ama sadaka almazdı ve yemezdi. Sonucu kendi aleyhine bile olsa, hak olanı yerine getirirdi. Onun içi de dışı da aynıydı. Bu nedenle darılması ve sevinmesi hemen yüzünden anlaşılırdı. Bir şeye üzüldüğü vakit, sakalını çok sıvazlardı. Dinleyenin, sözlerini anlayabilmesi ve kavrayabilmesi için tane tane konuşurdu. Bazan anlaşılması için bir kelimeyi üç defa tekrar ettiği olurdu. Hüzünlü ve düşünceli görünürdü. Gerek duyarsa konuşurdu. Kimsesizlerin, çaresizlerin ihtiyaçlarını bizzat görürdü. Oturması ve kalkması hep Allah’ı zikretmek için olurdu.