Önemli Kişiden

İmâm-ı Rabbânî’den Ey oğul! Yalan söylediği defalarca tecrübe ve tespit edilmiş bir şahıs, bir topluluğu işgal etmek amacıyla geceleyin düşmanın hücum edeceğini haber verse, o toplumdaki akıllı insanlar, söyleyen kişinin yalancılığına rağmen gerekli tedbirleri alırlar ve belayı defetme konusunda kafa yorarlar. Muhbir-i Sadık (hep doğruyu haber veren) Resûlullah [sallallahu aleyhi vesellem] ahiret azabını bütün açıklığıyla haber vermiş olduğu halde, insanlar bundan hiçbir şekilde etkilenmediler. Etkilenmiş olsalardı rahatsız olurlar ve ahiret azabından korunmak için ellerinden geleni yaparlardı. Üstelik yine Muhbir-i Sadık’ın bildirmesiyle o azaptan kurtulmanın yollarını da bilmekteler. Muhbir-i Sadık olan Resûlullah’ın [sallallahu aleyhi vesellem] getirmiş olduğu habere bir yalancının getirdiği haber kadar değer vermeyen bir insanın imanı ne kötü bir imandır! Şekilde kalan bir İslâm’ın insanın kurtuluşuna hiçbir faydası yoktur. Kurtuluş için yakîni elde etmek şarttır. Ama bırakın yakîni, zannın hatta vehmin bile yeri kalmadı... Akıllı insanlar, içinde tehlike ve korku ihtimali söz konusu olan durumlarda vehme de itibar edip tedbir alırlar.