Felaketin büyüklüğü ülke yönetimini, kurum ve kuruluşları etkilemiştir. Elbette ki, deprem dahil pek çok olay ülke yönetimini, kurum ve kuruluşları şu veya bu biçimde etkiler. Bu etki acaba köklü dönüşümlerine yol açacak mı? “Köklü dönüşüm” ne olabilir? Bence şu: Şehirleri boşaltalım. Slogan bu olmalı: Şehirleri boşaltalım. Ama nasıl? Bu sloganın peşinden gidilir mi? Yüksek binalarla dolu, tıkış tıkış nefes alınmaz hâle gelinmiş kentlerimiz Anadolu toprağının belki sadece %3’ünü teşkil ediyor. Ben diyorum ki, köklü dönüşüm sanayiden tarıma dönmek olmalı. Betonarme ve yüksek binalar yerine az katlı hatta tek katlı prefabrik evlerle kısa zamanda yeni yerleşim bölgeleri kurulabilir. Erzincan’ın prefabrik evleri 70 yıldır kullanılıyor, kaç deprem geçti, hiçbiri yıkılmadı. Tarım ile, tarıma dayalı sanayinin çevresinde bir yeni hayat. Elbette ki sanayi büsbütün terkedilmeyecek. Deprem bölgesindeki çelik fabrikaları dimdik ayaktadır. Benzeri yapılar öteki sanayi tesisleri için de geçerlidir. Böylece kalabalık bina ve nüfus mukadder bir depremin (mesela İstanbul) stresi altında beklemekten kurtulur. Dünya Bankası’nın belirttiği hesaba göre Türkiye’de “kentsel dönüşüm”ün maliyeti 465 milyar dolardır. Bu paranın bir kısmı ile şehirleri boşaltabiliriz. Bu süreçte hem devlet, hem millet ayağını yorganına göre uzatacak. Böyle bir göç elbette kolay değildir. Zaman ister. Ancak “köklü dönüşüm” denilen şey bir “deprem ülkesi” olan Türkiye için başka türlü gerçekleşemez. İnsanlar “kentsel dönüşüm”ün tamamlanmasını beklerken deprem aniden gelebilir. Ülkemizin böylesi bir depreme tahammülü yoktur. Duamız Cenab-ı Hakk’ın insanımıza bir daha böyle bir felaket yaşatmamasıdır. Depremde ölenlere rahmet, yaralılara şifa, yakınlarına sabır diliyorum.