Tövbe Edenler ve Unutanlar.

Tövbe, her müslümana vâciptir. Allah [celle celâluhû] şöyle buyurur: “Ey iman edenler! Samimi bir tövbe ile Allah’a tövbe edin. Umulur ki Rabb’iniz sizin kötülüklerinizi örter. Peygamberi ve onunla birlikte iman edenleri utandırmayacağı günde Allah sizi, içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokar. Onların önlerinden ve sağlarından (amellerinin) nurları aydınlatıp gider de, ‘Ey Rabbimiz! Nurumuzu bizim için tamamla, bizi bağışla; çünkü sen her şeye kadirsin’ derler” (Tahrîm 66/8). Âyette geçen “tövbe edin” emri vücûb içindir. Yine buyrulur ki: “Allah’ı unutan ve bu yüzden Allah’ın da onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın. Onlar fâsıkların (yoldan çıkan kimselerin) tâ kendileridir” (Haşr 59/19). Kulların Allah’ı unutması, O’na verdikleri ahdi unutmaları ve gönderdiği kitabı bir kenara atmalarıdır. Allah’ın onlara kendilerini unutturması ise içinde bulundukları hali unutturması ve bu sebeple kötü durumdan çıkıp hayırlı ameller işleyecek anlayıştan mahrum olmaları demektir.