Muhammed Baba Semmâsî [k.s], Muhammed Bahâeddin Şah-ı Nakşibend [k.s] hazretlerinin geleceğini ve büyük bir veli olacağını henüz o doğmadan önce müjdelemişti. Ne zaman onun köyü olan Kasrıârifan’dan geçse yanındakilere, “Bu köyden bir velinin kokusunu alıyorum” derdi. Yine bir gün bu köyden geçerken müridlerine, “Daha önce aldığım kokunun bugün çok arttığını hissediyorum” demişti. Bu sözü söylediğinde Şah-ı Nakşibend dünyaya geleli üç gün olmuştu.  Şah-ı Nakşibend’in doğumundan sonra dedesi onu Muhammed Baba Semmâsî’nin yanına götürdü. Hazret, bebeği görünce, “Bu benim manevi evladımdır” buyurdu. Daha sonra müridlerine dönerek, “Bu çocuk, ben bu köyden manevi koku alıyorum diye işaret ettiğim velidir. Yakın zamanda inşallah bu insanların önderi olacak” buyurdu.  Ardından halifesi Seyyid Emîr Külâl’e [k.s] dönerek, “Bu benim evladımdır, onun yetişmesinde ve terbiyesinde sakın kusur etme. Şayet bu işe dikkat etmezsen kesinlikle senden razı olmam” dedi. Seyyid Emîr Külâl [k.s] ayağa kalkarak, “Emrinizi başım gözüm üstüne kabul ediyorum. Yetişmesinde ve terbiyesinde inşallah kusur etmeyeceğim” dedi.