Bazıları dünyaya aldanıp yanlış bir mantıkla yoldan çıkarlar. Derler ki: “Allah bize dünya nimetleri verdi. Demek ki bizi seviyor.” Fakat bu düşünce şekli doğru değildir. Çünkü Allah Teâlâ ihsan eder fakat sevmeyebilir. Hatta bu ihsan, muhatabın helâkine sebep olabilir. Bu durum, sahip olunan dünya nimetleriyle gururlanıp kendini güvende hissetmeye sebep olan bir yanılgıdır.  Âyet-i kerimelerden anlaşılmaktadır ki Allah Teâlâ onlara mallar ve oğullar vermekle iyilik etmemektedir. Aksine onlar hiç farkında olamadan bir helâke doğru yaklaşmaktadırlar. Onlara mühlet verilir. Bu mühletin sonunda da çetin bir tuzağa düşerler.  Müminlere gelince, Peygamber Efendimiz [sallallahu aleyhi vesellem] şöyle buyurmuştur: “Sizden biri sevdiği için hastasını nasıl ki bazı yiyecek ve içeceklerden uzak tutuyorsa, Allah da mümin kulunu aynı şekilde dünyaya karşı muhafaza eder.” Bunun için basiret sahipleri, dünya kendilerine yöneldiğinde bir güven hissine kapılmazlar. Sıkıntılardan da şikâyet etmez, kendileri için hayır olduğunu düşünürler.