Her zaman birilerini bir şeyleri suçlarız. Hiç hatayı kendimizde aramadan her şeyi başkalarına canlı cansız varlıklara yükler sebep biliriz.  Oysa hayatta suçladığımız her ne varsa onları bu hale getiren biz değilmiyiz. En çok da kadere ve çağa yükleniriz.  Düşünmeyiz çağın ne suçu var. Çağı değiştiren her iyilik gibi kötülüğü yapan insanın kendi değilmi? İşin kolayı suçu yükle bir şeylere sen kurtul. Acaba gerçekten kurtulduğunu mu sanıyorsun yoksa geçici bir rahatlama mı?  Vicdan boyutu ayrı tabi. Herkeste olmayan bir şey vicdan ve merhamet.  Ayna elimizde soruyoruz ‘’ayna ayna güzel ayna var mı benden daha güzeli, iyisi vs. ‘aynaya bile bakış açımız bu.  Acaba kaç kişi soruyor bu gün ben ne yaptım. Kimin hayır duasını kimin bedduasını aldım. Vicdan muhasebesi yapıp kendini haksız bulan var mı acaba çok merak ediyorum. Sorsan herkes iyi, dürüst, güzel, iyi de herkes bu kadar iyiyse kötülükleri yapan kim. Herkes haklıysa haksız olan kim. Etrafımdaki insanlara bakıyorum da hepsi bir şeylerin bir yerlere gelmenin, öne geçip ben olmanın peşinde. Biz olmayı düşünen yok. Herkes kendi kolonisini mi desem, çetesini mi desem kurma peşinde. Kendi çıkarına uyan kişileri etrafına toplama yarışında.  Kimi harcıyorlar kimin hakkını yiyorlar umurlarında değil.  Yeter ki kendilerine ve çıkarlarına ters düşmesin. Bazıları ise kuzu maskesi takmış içi zehirli yılan ne zaman zehrini boşaltır bilemezsin.  Kimi ise sessiz köşesine çekilmiş üstüne çamur sıçratmama derdinde. Kimi ise gördüğü haksızlığı haykırıyor ama duyanı yok. Çünkü insanlar kendi işine gelmeyenleri, çıkarına ters düşenleri görmez, duymaz.  Ancak kendilerini öven ve destek olan yanlışını doğru görüp alkışlayanın şakşakçı ve yağcılarının yanındadır.  İşine gelmeyen olaylara kör ve sağır olur üç maymunu oynarlar. Bizlerde hata yok mu elbette var. Hayatımızda değmeyen insanlara öyle anlamlar yükledik ki hak etmedikleri yerlerde oturttuk. Başköşeye aldık. Değeri olmayanlara değer kattık. Sonra üzülen biz olduk. İnsan zamanla anlıyor öğreniyor. Hayatındaki insanları elekten geçiriyor. Kim dost kim değil belli oluyor.  Sonuç olarak herkese hak ettiği değeri verin. Nereyi hak ediyorlarsa orada oturtturun. Herkese köşk yapılmaz. sevgilerleNevin KILIÇ