Bayram, sevinç ve mutluluk, demektir. Kucaklaşma, selamlaşma, barışma, karşılıklı her alanda paylaşım, demektir. Sevginin zirveye eriştiği andır. Hasret, giderme zamanıdır. Vafa, duygularının sürekli yaşandığı zaman dilimi, demektir. Akrabaların, dostların, komşuların, arkadaşların, kucaklaşma, hal hatır sorma zamanıdır. O nedenle, Dinen önemi büyüktür. Bu ziyaretlerede bulunmak, önemsenmiştir.
İnsanlar arasındaki bağları güçlü kılan, birbirlerini anlamasına ve kaynaşmasına neden olan kavramlar vardır. Bu kavramlar sadece harf ve kelimelerle ifade edildiği zaman değil; yaşanarak hayatın içerisinde yer bulduğu zaman; anlam ve önemi artar. Hayat içerisinde yer almasından dolayı bir başka coşku ve heyecanla anlatılan kavramlar olarak, insanoğlunun hafızasında yerini alır. Bir insan düşünün ki; herhangi bir insan hakkında, kötü bir şey anlatacaksa; daha o kelime ile meramını anlatmadan bir derinden ahhhh, çekerek o söyleyeceği kelimeye, başka bir anlam yüklemeye çalışır ki; kötülüğü daha iyi anlatsın. Aynı şekilde başka bir insan bir iyiliği anlatacağı zaman o kelime ile, iyiliği anlatmaya çalışırken; O, kelimeyi söylemeden önce öyle bir vücut dili ile, hareketler yapar ki; anlatacağı iyiliği daha iyi anlaşılır olarak ifade etmek için. İşte bu iki hal insanın yaşadıklarını anlatırken düştüğü durumu ifade eder. Kavramlar da öyle bir yerini bulur ki; o, hali yaşayan insan ile hem hal olur.
Anlayacağınız harflerden oluşan kavramların yükü kelime olarak, ortaya çıkmaz. O hali ile diğer kelimelerden farklı değildir. Onları farklı kılan insanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen davranışları, hareketleri ve eylemlerden aldıkları güçtür. Alfabenin aynı harfleri olmalarına rağmen; bazen bir araya gelerek oluşturdukları kavramlar ve onların ifade ettiği anlamlar insan hayatı için çok önemlidir. Vefa onlardan birisidir. Aslında dört harften oluşan bir kelimedir. İnsan hayatında yaşanarak yerini bulduğu zaman; önemi ortaya çıkar. Böyle insan fiillerini ifade eden yüzlerce kavram vardır. Burada öz olan insandır. İnsan eksenli davranışlardır. Yoksa kelimeler insanların davranışlarını ifade eden harfler gurubudur.
Bayramlar, vefa kavramının, uygulanabilmesi açısından; önemli günlerdir. Tam karşıtı olan vefasızlık, ise; Hiç bir kimsenin hayatı boyunca, karşılaşmak istemeyeceği bir durumdur. İnsanların; hayatlarında kendilerini en fazla yıpratan, kavramlardan birisidir.
İnsan yaşadığı hayat süresince ne kadar insani ilişkilere dikkat ederek, hayatını devam ettirirse; insanlar arasındaki değeri o, nispette artar. Bayram günleri, bu duyguları ispat etme günleridir. İnsanlar arası ilişkilerin; sahte ve yarar ilişkisine dayandığı, menfaatın zirvede olduğu şu günlerde; anlam ve önemini Bayram günleri, bir kez daha ortaya koymaktadır.
Bu nedenle insanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen kavramlar önemlidir. Yaşanarak, takdir edilerek, örnek gösterilerek, gelecek nesillere aktarılmalıdır. Kaba bir örnekle siyahı ne kadar iyi tanımlar isek, beyazın anlam ve önemi o kadar ortaya çıkar.
Bayram günleri de; insan ilişkilerini en güzel şekilde, uygulanabilir şekli ile; gelecek nesillere göstereceğimiz günlerdir. Birbririmizin yaralarını saracağımız, sevinç ve kederine ortak olacağımız günlerdir. Yaşlılara, çocuklara, saygı ve sevginin; her türlüsünün gösterileceği günlerdir. Kimsesizlere, gariplere, yoksullara sahip olunması gereken günlerdir. Sosyal hayatın zirve yaptığı, kardeşlik bağlarının en uç noktaya ulaştığı günlerdir.
Vefa kavramı; geniş manası ile; bütün bu saydıklarımızı içine alır. O nedenle çok öemlidir. Bayramla anılmasının, sebebi de, bu yüzdendir. Unutulma, terk edilme, yalnızlaştırılma, kavramlarının, tek karşıtı; vefa duygusudur. Vefa duygusu hayat bulduğu zaman; bu olumsuz durumlar, kendiliğinden ortadan kalkar. İnsanlar arasında vefalı olmak, kavramı; en çok özlenen, istenen, beklenen kavramdır.
Vefayı kavram olarak anlayan, Bayram ile vefa kavramını özümseyen; vefalı insanların oluşturduğu nice yıllara… nice bayramlara...