HER      HATANIN      BEDELİ     OLMALIDIR.                               Dünyaya geldiği günden itibaren insanlar hayatlarını devam ettirebilmek için;  belirli  kurallara  oymak  zorundadır. Bu anlamda, toplumsal olarak birlikte yaşamak için; ortak kurallar koymuşlar  ve   bu kurallara uygun olarak hayatlarını devam ettirmeye çalışmışlardır. Kurallara uyulmadığını gördükleri  andan itibaren; eğer  bozulan kural, toplu biçimde yaşamayı engelleyen bir durum ise; kural bozucuları kurallara uyma konusunda uyarmışlardır.  Şahsın aynı hatayı yapmaya devam ettiğini gördükleri zamanda; kural bozan kişi veya kişileri cezalandırma yoluna gitmişlerdir. Böylece toplum  olarak;  ortak hayatı devam ettirmenin kurallarını yaşayarak ve uygulayarak  ortaya  çıkarmışlardır.  Olaya böyle baktığınız  zaman;  insan açısından yapılan hatanın, bir  bedeli olmalıdır…                               Burada dikkat çekeceğimiz önemli özellik ise; hatanın isteyerek, serbest irade ile ve bir başkasının tesiri altında kalmadan, bireyin kendi başına karar vererek, uyguladığı bir eylem olması gerekmektedir. Bu Özgür irade ile, düşünülerek yapılan hatanın bedelinin ona göre değerlendirilmesi gerekir. Bunun tam tersine; yapılan eylemim kendi iradesi dışında, gelişen olayların katkısı ile, olması; hatanın bedelinin azalmasına neden olması, gerekir.                                Zamanla bu gelişim süreci; bugünkü anlamda; insanların toplumu yönetme açısından verdikleri  mücadele ve ortaya koydukları  tecrübe ve bilgi birikimi; Halkın kendi, kendini  yönetmesi, şeklinde  ortaya çıkmıştır.   Genellikle bu uygulama biçimi;  Daha  sonra  gelişerek, Halkın  kendini temsil edecek,  temsilcilerden oluşan;  bir  sistemi  tercih etmiştir. Bu  tercihe göre, çoğunluğunun tercih ettiği  temsilcilerine; Devleti yönetme ve yürütme yetkisini vermiştir.     HALK Kendi    iradesini direkt olarak koyamadığı zamanlarda;  iradesini kullanma yönünde temsilciler seçmiştir. Yahut kendi iradesini temsil eden temsilcilerin oluşturduğu,  parlamenter sisteme destek vermiştir. Halkın çoğunluğunun temsil ettiği bu sistem;  Ülkelerde çeşitli  şekillerde kullanılarak, Halkı yönetmeyi  kendisine görev kabul etmiştir. Çoğulculuğa dayanan bu sistemde her zaman ortak nokta bulunmayabilir. Ancak, Halkın çoğunluğunun temsilcisi  konumundaki   vekiller iradelerini ortaya koyarak sistemi yönetmeye çalışırlar. Azınlığı temsil eden,  vekiller de kendilerini seçen irade yönünde fikir belirtebilir ve Ülke yönetimine yönelik eleştirilerde bulunabilirler. Bu en doğal haklarıdır.                            Ancak, seçilmiş bir vekilin azınlıkta olduğu bir siyasi alanda görevli iken; çoğunluğun tercihi ile gelmiş bir yönetim kadrosuna karşı  temsilcisi olduğu  seçmenlere;  SİLAHLANIN… gibi hiç de bu sisteme uymayan beyanda bulunması kabul edilebilir bir durum değildir.   Zaman, zaman anlamsız tehditler savurmak; inandığı, kendisini o yere taşıyan; sisteme  karşı bir duruş sergilemektir. Bunlar hata değil; suç sayılmalıdır. Ceza sistemimizde; mutlaka bir karşılığı olmalıdır. Zaten o vekil  çoğulculuğa dayalı bu sistemin bir parçası olmasına rağmen, henüz çoğulculuk sisteminin nasıl işlediğini özümsemiş değildir. Bütün bunlara karşılık öyle bir açıklamada bulunmak;  temsil ettiği makama hiç yakışmamıştır.  Sayın HDP temsilcinin bu yöndeki açıklamaları, kabul edilemez. İnsanları, yanlış yollara teşvik etmektedir. Kendisini seçen seçmenlere,  bu konudaki açıklamasının nasıl karşılandığına dair bir anket yaptırsa daha iyi olur.  O zaman gerçeği görecektir. Şunu bilmek  gerekir; bu sistemlerde işlenen suçlara karşı mutlaka caydırıcı cezalar ve yaptırımlar vardır. Bu konuda sorumlu olan, yargı mensupları; gereğini yapmalıdır.                               Böyle sistemin belirlediği suçları işleyenlere takdir edilecek cezalar da bellidir.                               Ancak bazı  tavır ve davranışlar vardır ki; toplumda çoğu zaman tekrar, tekrar yapılır, İşte bunları belirleyen bir kural sistemi  veya uygulanmadığı  zaman  verilecek bir ceza yaptırımı yoktur. Biz bunlara genel olarak ahlak kuralları veya örf ve adetlerimiz, hatalar, diyoruz. Ancak, bu alanda da yapılan veya işlenen öyle davranışlar vardır ki;  normal suçlar kadar toplumu yıpratır. Bunların da bir yaptırım gücü ile engellenmesi  gerekir. Bu basit hatalar ve kabahatlar; ileride, acımasız  suçlara dönüşmektedir.                                İşte bu tür suçların önlenmesi  insanın  güçlü ve sorumluluğu bilen bir inançla yetiştirilmesi  ile önlenebilir. Görünüşte küçük  suçlar olarak tanımlanmıştır. Böyle tanımlandığı için de sürekli  işlenmektedir. Hatta kimileri; suç olarak bile kabul etmemektedirler.  Ancak,  güçlü bir inançla yetişen insan kendi, kendini  kontrol  edebilir,   bir hale gelebilir. Kısacası kendi  vicdanı, kendi ahlaki yapısı ancak bu tür suçların ortadan kalkması için engel teşkil edebilir.  Yapmış olduğu yanlışları hiç kimse görmese, bilmese, dahi;  ben bunu yapmamalıyım, bir gün benden bunu soracaklar inancında olmalıdır. O, inancı da Ancak, ALLAH korkusu, hesaba çekilme endişesi ,  güçlü bir hale getirebilir. Ne yaparsam yapayım; yaptıklarım yanıma kar kalacak mantığındaki bir insan yalancılığa, dedikoduya, iftiraya, çekememezliğe devam edecektir. Böyle bir durum ise; toplumda huzursuzluğun, geçimsizliğin, sıkıntının devam etmesi demektir. Üstelik bu tür suçların işlenmesi toplum üzerinde negatif etkisi en fazla olan durum olma özelliğini korumaktadır. Toplumdaki bir,  çok kargaşanın ana nedeni  olarak orta yerde durmaktadır. Nice insanlar, bu tür ilişkilerden zarar görmektedir.                               Gelin hep birlikte görünüşleri küçük, yaptıkları tesir çok büyük olan bu tür tavır ve davranışları  terk edelim. Yönetenler de; bunların Topluma dönük yüzlerine; caydırıcı yaptırımlar getirsinler. Dinen ne kadar mahsurlu olduğunu söylememe zaten gerek yoktur. Bilinen bir gerçektir.  Dinimizin bu konudaki uyarıları ortadadır. Bu yanlış davranışlar; sosyal hayatın  kalbini zedelemektedir.   Bu uyarılar; Huzurlu bir toplum, aile, arkadaş, eş ilişkileri için olmazsa olmaz, kurallardır.  Ancak güçlü ailelerle ve güçlü  çevrelerle  kurulmuş   toplumlarda, genel anlamda; bu tür suçlar daha az işlenir. Görünmeyen amma derinden insanlarda etki  bırakan bu kötü davranışları terk etmek, aynı zamanda insani bir görevdir. Erdemli olmanın ön koşuludur. Ben değil, biz kavramının topluma her alanda yerleşmesidir. Suçun büyüğü, küçüğü olamaz. Suç, sağlıklı toplumun oluşmasına engel teşkil edecek, bir hastalıktır.  Tedavi edilmeye, ihtiyacı vardır.